بررسی ارتباط بین سبکهای دفاعی "من" از طریق ناگویی هیجانی و نشخوار خشم

مقدمه: سبکهای دفاعی در مطالعه شخصیت و تبادلات اجتماعی سهم بسیار مهمی را به خود اختصاص دادهاند. آگاهی از هیجانات و خاطرات مرتبط با خشم نیز در این خصوص بسیار تأثیر گذار هستند. بنابراین شناسایی و ارتباط افکار و احساسات برای سازگاری روانشناختی در دراز مدت بسیار مهم است.. به همین منظور، هدف پژوهش حاضر پیش بینی نوع سبکهای دفاعی "من"با دخالت ناگویی هیجانی و نشخوار خشم، بین دو جنس زن و مرد میباشد. روش کار: بدین منظور، نمونهای متشکل از 306 نفر از دانشجویان ) 153 دختر، 135 پسر( به صورت نمونه گیری سهمیهای از بین دانشجویان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامههای سبکهای دفاعی اندروز، پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه نشخوار خشم ساخودولوسکی استفاده شد. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش رگرسیون چند متغیره وآزمون مان ویتنی است. 4 واریانس را پیش بینی / یافتهها: حاکی از این است که: در سبک دفاعی رشد نایافته، متغیرهای ناگویی هیجانی و جنسیت 04 4 درصد واریانس را پیش بینی / میکنند. ودر سبک دفاعی نوروتیک هر سه متغیر )جنسیت و ناگویی هیجانی و نشخوار خشم( 10 > 4/ میکنند. همچنین با توجه به آزمونمان ویتنی، میانگین ناگویی هیجانی در بین مردان بیشتر از زنان بود ) 41 P(. در مورد متغیر > 4/ نشخوار خشم بین زن و مرد تفاوت معنی داری مشاهده نشد ) 5 P .) نتیجه گیری: ناگویی هیجانی و عدم اگاهی از احساسات و دشواری در بیان انها بین مردان بیشتر از زنان بوده و بهتر است طی برگزاری اموزشهای متنوع این مساله در بین مردان به حداقل برسد. زیرا باعث ایجاد مسائل ارتباطی در محیط کار و زندگی شخصی خواهد بود.